گل نیلوفر آبی، یا لوتوس، در ایران باستان، از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. این گل، با نام سوسن شرقی نیز شناخته می‌شود و در اغلب تمدن‌های شرقی به عنوان نماد صلح جهانی و همگانی و همچنین مظهر روشنایی و نور، مطرح گردیده است. گل نیلوفر آبی، ریشه در آب دارد و روی آن به طرف خورشید است. گل نیلوفر بیانگر نماد‌های مختلفی است به عنوان مثال؛ نماد باروری، قدرت حاصل خیزی زمین، رشد معنوی، و نماد صلح و دوستی و حمایت از هر موجود زنده، زیبایی، تندرستی، مظهر عشق، و عبادت می‌باشد
عکاس (یاسر نتاج) منبع: خبرگزاری صداو سیما
تالاب نیلوفر آبی بابل ، امروزه از زیباترین جا‌های دیدنی این استان سرسبز، محسوب می‌شود. این تالاب، یکی از بزرگترین تالاب‌های محدوده‌ی شهری استان مازندران و به عنوان یکی از برترین جاذبه‌های گردشگری ایران شناخته شده است. این تالاب با وسعت ۳۴ هکتار آب کشاورزی ۳ منطقه حیدر کلا، حاجی کلا و حمزه کلا را تامین می‌کند. تالاب نیلوفر آبی با دارا بودن موقعیت مناسب زیست محیطی مکان بسیار خوبی را برای گردشگری ایجاد کرده است. گل نیلوفر آبی، با سه عنصر آب، باد و خاک، گره خورده است، ریشه‌ی آن در گل و لایِ عمق آب (خاک)، ساقه‌ی رونده‌ی آن در آب و گُلِ آن با برگ‌های پهن به سمت نور خورشید به روی سطح آب، رشد می‌کند، به عبارتی منبع الهی به او حیات و جان میدهد. گل نیلوفر آبی دارای دوازده برگ است که به لوتوس هم معروف است که در ایران و تخت جمشید و شوش، نشانه‌هایی از این گل وجود دارد. این گل در تمدن ایران، به عنوان یک نشان تاریخی، مورد توجه هنر پردازان آریایی بوده است. «لوتوس» در ایران از جایگاه بلندی برخوردار بوده و نماد نور بوده است، به طوری که ایرانیان باستان جشنی به همین نام داشته‌اند. سنگ نگاره لوتوس در بسیاری از حکاکی‌های تخت جمشید، دیده می‌شود که این امر حکایت از اهمیت این گل نزد ایرانیان دارد.