قلب کارخانه نساجی مازندران در حال حاضر در کالبدش پیوسته با ریتمی رو به پیشرفت می‌تپد و از حالت زیان‌ده به درآمدزایی رسیده است؛ کارخانه‌ای که مردم قائم‌شهر آن را به اعتصاب‌هایش می‌شناختند.
عکاس(زهرا تیموری) منبع: خزرنما
روایت کارخانه‌های نساجی، قصه چندین ساله مردم شهری است که با آن خو گرفتند و زندگی کردند. هیاهوی فعالیت کارخانه‌ها، آمدوشد کارگران، سوت بیداری و خاموشی، همه‌وهمه قائم‌شهر را به شهری متفاوت تبدیل کرده بود.شهری متفاوت از آنچه اکنون است.
به گزارش فارس ، فعالیت کارخانه‌های سه‌گانه نساجی در قائم‌شهر، نویدبخش زندگی برای خیلی از ایرانی‌ها بود و نه فقط قائم‌شهری‌ها و اهالی مازندران بلکه نیروهای متخصص و کاربلد عرصه پارچه و نساجی، از اقصی‌نقاط کشور برای اشتغال و تأمین نیرو به این شهر سرازیر می‌شدند و روزهایی را رقم می‌زدند که حالا جز قدیمی‌ترها کسی آن را به یاد نمی‌آورد.همه چیز خوب بود و زندگی در شهر خسته جاری بود تا اینکه شاهین شوم ورشکستگی بر شانه کارخانه‌های شهر نشست و شرکت نساجی مازندران در سال ۱۳۷۲ به دلیل بدهی به بانک ملی واگذار شد و به این گونه شد که وزارت صمت یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولیدی و صنعتی‌اش را از مالکیت خود خارج کرد و به بانک ملی فروخت و این همان آغاز روزهای افول و محکم‌تر شدن گره‌های کور کارخانه نساجی مازندران بود. ورشکستگی و تعطیلی، نساجی غم بزرگ مردم و زخم کهنه بر پیکره قائم‌شهر شد و سؤالی به وسعت سال‌ها بی‌کفایتی مسؤولان وقت، ذهن کارگران و خانواده‌هایشان را درگیر کرده بود که چرا با وجود نیاز ضروری کشور به صنایع تولیدی همچون نساجی و لزوم حمایت از تولید داخل، باید کارخانه‌ای ویران شود و کارگرانش آواره.سال‌ها گذشت و از پیکره شاداب نساجی شماره دو، فقط تلی از خاک به‌یادگارمانده بود و دیگر نساجی‌ها هم رمقی برایشان باقی نمانده بود.
کارخانه زیان ده با سود رسید
این شروع کابوس جدید یک شهر بود؛ شهری که خود را وارث رؤیاهای بی‌سرانجام می‌دانست. شروع مسیری سخت برای شهری جان‌سخت اما خسته.کار به جایی رسید که دیگر چیزی برای فروش باقی نماند و سهم اهالی شهر دودگرفته و خسته از ناملایمتی و سوءمدیریت، تلی از بغض شد با خروارها خاک جامانده از خاطرات چندساله مردم و عشقشان نساجی.روزها و سال‌ها به همین منوال می‌گذشت تا اینکه شهرداری حضانت یکی از طفل‌های سرراهی را بر عهده گرفت و دوباره چشم‌ها و نظرها به نساجی‌های باقیمانده معطوف شد.
در دولت سیزدهم، کارخانه نساجی مازندران هم چراغ‌هایش یکی پس از دیگری روشن شد و با حضور رئیس‌جمهور شهید و الطافش پرسوتر شد و دوباره چرخ‌دنده‌های زندگی در قائم‌شهر به حرکت درآمد.مردم قائم‌شهر و ما، نساجی مازندران را به اعتصاب‌هایش می‌شناسیم و کمتر کسی باور می‌کند که در حال حاضر کارخانه‌ای که فقط زیان‌ده بود به سوددهی برسد.مدیر منابع انسانی کارخانه نساجی مازندران سعید نجفی در گفت و گو با فارس به واگذاری کارخانه نساجی در سال ۸۹ اشاره کرد و گفت: در این برهه از زمان بحث واگذاری شرکت‌های زیان‌ده دولتی و بخش خصوصی مطرح شد که طرح ایده‌آل و جذابی بود ولی در اکثریت آن بحث فساد شکل گرفت.شرکت نساجی مازندران در حالی به «هولوسی بولدوگ» ترکیه‌ای واگذار شد که اهلیت نداشت و بعد از گذشت دو سال از واگذاری به هیچ‌کدام از تعهدات خود عمل نکرد.
روایتی از ناکامی ها
نجفی ادامه داد: مالک ترک قرار بود ۵ بند قرارداد را موبه‌مو اجرا کند که شامل موارد زیر بود: ۱. کارگران سال ۸۹ را حفظ کند. ۲. بدهی نساجی به اشخاص و سازمان‌ها را پرداخت کند.۳.بعد از ۲ سال، دو هزار نیروی کار جدید جذب کند.۴.قابلیت واگذاری ندارد.۵.مبلغ ۱۳۰ یورو سرمایه‌گذاری کند.مدیر منابع انسانی کارخانه نساجی مازندران در این زمینه داد: ولی بعد از گذشت چند سال هیچ‌کدام از بندهای بالا اجرایی نشد و نکته مبهم این قرارداد آنجا بود که در صورت ناکارآمدی بولدوگ، بندی برای فسخ وجود نداشت و فقط مبلغی به‌عنوان ضمانت اجرایی در قالب چک و سفته در نظر گرفته شد.عضو هیأت مدیره کارخانه نساجی مازندران به روایت ناکامی ها در واگذاری پرداخت و افزود: در ادامه کار و بدون هیچ اتفاق خاصی پای سرمایه گذار دیگر مطرح شد، فردی بود که سابقه واگذاری بخشی از کارخانه شماره یک را داشت و ۴۰۰ پرسنل را به بیمه بیکاری فرستاد.
حضور پربرکت رئیس جمهور شهید
اما اکنون با همه فراز و فرودها در حال حاضر قلب کارخانه نساجی مازندران در کالبدش پیوسته با ریتمی رو به پیشرفت می‌تپد و از حالت زیان‌ده به درآمدزایی رسیده است. با تحولات جدید، سرمایه‌گذاری کارخانه نساجی مازندران به سوددهی رسیده است. نجفی در این زمینه اظهار کرد: ما اکنون سرمایه در گردش نداریم اما به جای آن هزینه‌ها و درآمدهای کارخانه را بهینه‌سازی کرده‌ایم. با اصلاح قراردادهای قبلی با تجار، درآمد کارخانه به حدود ۲۱ میلیارد تومان رسیده است.با توجه به نقدینگی‌های پرداختی پیشین و مشکلات مالی، اقدامات برای تغییر و بهبود شرایط اقتصادی کارخانه به عمل آمده است، پرداخت حقوق بالا و نامتعارف در زمان مدیریت قبلی، مورد بررسی و اصلاح قرار گرفته و حقوق کارگران به‌صورت منظم و به‌موقع پرداخت می‌شود.افزون بر این، برای بهبود شرایط کاری، قراردادهای رفاهی با شرکت‌های دیگر نیز امضا شده است.این اقدامات نشان‌دهنده تلاش‌های جدی مدیران جدید کارخانه نساجی مازندران برای بهبود و احیای این واحد صنعتی و تأمین نیازهای مالی و اجتماعی کارگران است.نجفی در این زمینه ادامه داد: در حال حاضر حدود ۵۰۰ نفر به‌صورت غیرمستقیم در کارخانه و بخش‌های مختلف آن مشغول کار هستند و حال خوب این روزهای نساجی را مدیون دو نفر هستیم، یکی رئیس‌جمهور شهید و دیگری کیوان مرادیان، نماینده دوره قبل مردم در مجلس که در این راه از آبرویش گذشت.
انتظار از دولت چهاردهم
مدیر منابع انسانی کارخانه نساجی مازندران به بازدید آیت‌الله شهید رئیسی، در زمانی که رئیس قوه قضاییه بود و همچنین در دوره ریاست‌جمهوری اشاره کرد و می گوید: به آیت‌الله شهید رئیسی بابت حضورش، در کارخانه چه زمان اینکه رئیس قوه قضاییه بود و چه در ردای ریاست‌جمهور بدهکاریم چرا که دستور ویژه برای بررسی مشکلات کارخانه نساجی و مالکیت آن صادر کرد.وی از دولت جدید خواست که از تجربیات سابق در ایجاد امنیت و بهبود شرایط صنایع نساجی بهره ببرد تا این صنعت به عنوان یک سرمایه مهم و ارزشمند برای اقتصاد منطقه تثبیت شود.
سر اژدهای هفت سری که قطع شد
به گزارش فارس، دیرزمانی بود که سایه اژدهای هفت‌سر زدوبند، بر پیکره بی‌جان نساجی مازندران سایه افکنده بود و حال با قدم‌های خیر رئیس جمهور شهید و حضور هیأت حمایت تا حدودی مشکلات مرتفع شد. اما اکنون این انتظار می‌رود که شرکت توسعه عمران به‌صورت موقت کارخانه را مدیریت کند و کارخانه در موعد مقتضی و با ضوابط جدیدی به فردی که اهلیت آن به اثبات رسیده باشد، واگذار شود تا نساجی و کارگرانش همچنان بر روی ریل پیشرفت و درآمدزایی حرکت کنند و دوباره امید را به تک‌تک خانه‌های شهر خسته باز گردانند.