دپوی زباله شهری در منطقه جنگلی انجیلسی بابل‌کنار 

با سلام و احترام. آهای چندصد هزار اهالی شهرستان بابل و شهرستانهای اطراف. آیا یک مرد و غیرتمند بین شما یافت نمی شود که نسبت به چنین فاجعه زیست محیطی و معیشتی که بر سر رود بزرگ و تاریخی بابل آمده و آب مصرفی ما را به گند کشانده است اندکی غم و غصه بخورد؟ بنده سالیانی است بعلت کار اداری تهران نشین شدم اما زادگاهم یکی از روستاهای شهرستان بابل است و از رود بزرگ بابل در دوران صباوت و نوجوانیم خاطره ها دارم. آبی زلال و بقول ما سنگروش که تابستانها مرکز شنا و ماهیگیری برای ما بود. چه کیف و لذتی داشت آن سالها. ما امروزه با کولرگازی با خرج بسیار بالا خودمان را خنک میکنیم اما در آن سالها برای مقابله با گرمی به بابلرود میرفتیم و تن به آبش می زدیم، آنهم دسته جمعی. اصلاً آبش را با دبّه به خانه می بردیم و پس از اندکی ته نشین شدن رسوبات بعنوان آب سماور چای استفاده می کردیم. اما امروزه چی؟ آن بالادست که زباله های شهر را می برند منطقه انجیلسی در کنار آبراهه اصلی این رود افسانه ای دپو میکنند! در بقیه مسیرش هم هرچه زباله و فاضلاب در آن میریزند طوریکه آبش حتی به درد آبیاری باغ و شالیزار نمی خورد! وای بر ما! سالها پیش یعنی در دهه هفتاد که من تازه جوان و دیپلمی بودم روزی آقای قاسم زاده نماینده قبلی شهرستان ما در مجلس شورا به مسجد روستای ما (کشتله) آمد. من آنجا بعنوان یکی از سخنگویان، گفتم اصلاً انتقال زباله به بالادست بابلرود کاری غلط است. نبرید. اینکه بعضیها می گویند ما می بریم آنجا دفن بهداشتی می کنیم هم هرچه هم بقول خودشان کاملاً بهداشتی دفن کنند؛ که قطعاً این امر نشدنی است، باز هم انتقال زباله به آنجا کاری غلط است، چون با شیرابه اش چه کار میخواهند بکنند؟ شیرابه اش با توجه به جاذبه زمین و پتانسیل ثقلی که یک امر طبیعی است، هم در پاییندست دوباره به مسیر آب بابلرود نشت میکند و هم در خاک منطقه نفوذ میکند و خاکش را آلوده میکند. حتی آب سد البرز که آن حوالی است را هم آلوده میکند. آقا، این زباله ها اولاً نیاز به کمپوست یا زباله سوز دارند؛ و برای این کار اگر ما بودجه اش را نداریم که بابل ما کمپوست یا زباله سوز مختص به خود داشته باشد، لاأقل با شهرستانهای اطرافش مراکز کمپوست و زباله سوز اشتراکی داشته باشند. و این اگر نشد، اگر این زباله ها را ببرید در آببندان های پاییندست بابل و بابلسر و جویبار و آن طرفها همینطور بی حساب در محیط بریزید بهتر از آن است که به بالادست رود اصلی شهرستان و یکی از مهمترین رودهای استان انتقال دهید؛ که هم جنگل و پوشش گیاهی را خراب کنید، هم آب رود اصلی منطقه را و هم خاک را. لاأقل ببرید برای پرندگان در آببندانها بریزید. البته این کارها هم تا حدی بد است اما از اینکه زباله ها را ببریم در بالادست بابلرود در انجیلسی بریزیم بدتر نیست. آنجا آن نماینده حرفم را تا حدی تأیید کرد اما گفت فعلاً تصمیم این کار غلط گرفته شده و ما مقابله خاصی نمی توانیم انجام دهیم! آقا، الآن حدود سی سال است که با ریختن زباله در آن مکان و نیز کارهای غلط دیگری که بر روی رود شریانی بابل انجام شده است، رود بزرگ و دائمی بابلرود ما یا به تعریف دیگر زاینده رود مازندران و طبرستان، که دهها سال و بلکه قرنهای متمادی شریان اصلی حیات و کشاورزی صدها هزار نفر و خانوارها بوده است به گندابه تبدیل شده طوریکه مردم این شهرستان بویژه در مناطق روستایی، برای آبیاری باغات و شالیزارها به حفر بی رویه چاه روی آورده اند یا بر سر استفاده از سایر منابع آب جاری منطقه از شرق با شهرستان قائمشهر و از غرب با شهرستان آمل تنش و درگیری دارند طوریکه بابلی ها بین سایر شهرستانهای مازندران بدنام شده اند! آیا آن مسئولینی که آن زمان این کار غلط را پی ریزی کردند، همین وضع و نتیجه امروزی را می خواستند؟ مثل اینکه مشکل یکی مثل بنده و مخالفان این موضوع غلط در همان سالها این است که دوزاری ما یک کم زود جا می افتد! دوزاری ما باید آنقدر صبر کند تا اول دوزاری بعضی مسئولین ما جا بیفتد، آنوقت مال ما جا بیفتد! متأسفانه بعضی از ما آنقدر گیج و منگیم که حتی ملانصرالدین هم به حماقت ما می خندد! خدایا، ما را به راه راست هدایت کن. یُفسد الأرض بما کسب أیدی الناس!